Lammerink Installatiegroep Set-Up ’65

Voorzitter René van Kuilenburg neemt met een fijn gevoel afscheid van ‘zijn’ volleybalclub

woensdag 23 december 2020

Twee en een halfjaar is René van Kuilenburg voorzitter geweest van Lammerink Installatiegroep Set-Up ’65. Op de online Algemene Ledenvergadering nam de preses afscheid van ‘zijn’ volleybalclub. Een nieuwe uitdagende baan in Den Haag maakte het voor van Kuilenburg onmogelijk om deze te combineren met het voorzitterschap van de Ootmarsumse vereniging. Met pijn in het hart neemt hij afscheid. Ondanks de nodige hectiek kijkt de ex-voorzitter met een fijn gevoel terug op zijn periode bij de volleybalclub. “Twaalf jaar geleden kwam ik met mijn gezin naar Ootmarsum. Kort nadat we ons gesetteld hadden, kreeg ik bezoek van ‘de wijze mannen’ van Set-Up ’65. Zij vroegen of ik voorzitter van de club wilde worden, maar daar heb ik destijds nee op gezegd. Uit nieuwsgierigheid en als sportliefhebber liep ik toch de sporthal binnen en volgde wedstrijden op de zaterdagen om me op deze wijze ook in te burgeren in het stadje. Ik raakte bij de club betrokken door dames 7 te gaan trainen, waarin op dat moment de nodige speelsters uit het voormalige dames 1 speelden. Die eerste kennismaking beviel uitstekend. Ik besloot om te gaan volleyballen en dat werd heren 2. Ik speelde niet alleen, maar trainde en coachte het team ook. Daarna heb ik nog twee jaar meegetraind bij heren 1 en nam zitting in de Technische Commissie. Het trainen van groepen blijf ik nog steeds geweldig vinden. Ik heb dames 3 met heel veel plezier onder mijn hoede gehad, maar de laatste jaren geniet ik  zeker van het trainen, samen met Rick Brouwer, van de CMV-jeugd. Tsja, en toen kwam de ‘bende van vijf’, die naar aanleiding van een ledenvergadering op zoek ging om kaderfuncties binnen de club in te vullen. Ik maakte onderdeel uit van deze commissie, die er hard aan trok en de nodige lege plekken ‘wegpoetste’. Eén belangrijke plek bleef echter vacant. René Bosch had al meerdere keren aangegeven  te willen stoppen als voorzitter, dus die functie stond nog open. Tijdens één van onze meetings werd er door de overige ‘bendeleden’ een dringend beroep op mij gedaan om de voorzittershamer op te pakken. In hun zoektocht om de vereniging een breder draagvlak te geven om de toekomst van de club te waarborgen, leerde ik de bevlogenheid van deze mensen kennen.  Dat laatste heeft er zeker toe bijgedragen, dat ik ja heb gezegd op hun indringende vraag om voorzitter te worden van deze mooie club,” schetst van Kuilenburg zijn ‘carrière’ binnen Lammerink Installatiegroep Set-Up ‘65.

Moeilijke periode voor de club René van Kuilenburg stapte niet in een gespreid bedje. Het vertrek van trainer/coach Brahim Abchir, de vertrouwde trainer bij het eerste damesteam, dreunde nog na op het moment dat hij de voorzittershamer oppakte. De ambitieuze Lesley de Jonge volgde Brahim  op en met zijn ‘Go Yellow’ verhaal waaide er een frisse wind door de club. Het enthousiasme keerde terug. “Dat is absoluut geen verwijt aan het toenmalige bestuur. Iedere vereniging kent zijn ups en downs en dat geldt dus ook voor Set-Up ’65. Het knappe is gewoon dat er dan mensen opstaan, die de juiste snaar weten te raken. Dat ik daar als voorzitter onderdeel van uit mag maken, is voor mij niet het belangrijkste. Met ons bestuur en met het kader, maar zeker ook door de saamhorigheid bij de leden, zijn we er in geslaagd om de vereniging opnieuw gezond te krijgen. Daardoor konden we ook de volgende tegenslag, het ontslag van Lesley de Jonge, opvangen. Echt niet leuk om dat als voorzitter mee te maken. Ook dit is voor alle partijen een leerproces en naderhand heb ik met Lesley geluncht en dat maakte wel duidelijk dat we elkaar altijd recht in de ogen kunnen blijven kijken. Ons eerste herenteam, dat op een hoog landelijk niveau speelde, viel door allerlei oorzaken, uit elkaar.  Dat voelde eveneens heel vervelend, want het was vaak enorm genieten van dit team.  ” belicht van Kuilenburg een aantal belangrijke feiten in zijn eerste jaar als voorzitter van de club. In zijn tweede jaar heeft hij, met goede mensen om zich heen, kunnen bouwen aan een stevig fundament. Van Kuilenburg beleefde veel plezier aan de ledenvergaderingen, die prima bezocht werden. Daarnaast voelde hij de vrolijkheid terugkeren in de sporthal. “Het is ons gelukt om de nodige mensen te mobiliseren om iets voor de club te doen. Dat doe je door de meest simpele dingen strakker te organiseren en de mensen op waarde te schatten en ze in hun waarde te laten. Het heeft er zeker toe geleid in die afgelopen maanden dat de eenheid in de vereniging terug is gekeerd en dat in alle geledingen.”

Huzarenstukje in Coronatijd In maart 2020 kwam Brahim Abchir terug op het oude nest, maar begonnen ook de Corona-perikelen in de wereld. Het één had niets met het ander te maken, maar is wel van grote invloed geweest hoe de vereniging er nu voorstaat. Net als vele andere clubs is er die blijvende onzekerheid en heeft men, op een korte periode na, nauwelijks het clubgevoel kunnen ervaren. Trainingen en wedstrijden konden niet op de gebruikelijke wijze worden gehouden en dan is het lastig om de saamhorigheid binnen de club te waarborgen. In het begin van deze Corona periode wist Brahim toch om een volwaardig eredivisieteam samen te stellen. De club werd ook nog eens geconfronteerd met het stoppen van de al jaren belangrijke en trouwe hoofdsponsor wasserij het Springendal. Tevens kreeg van Kuilenburg een baan aangeboden in Den Haag en dus was er sprake van een nieuwe, forse uitdaging om de volleybalclub in het juiste vaarwater te houden. “Dankzij onder meer René Bosch, Peter Spit, Michel Luft en Ron Dijkkamp zijn we er in geslaagd om een driemanschap aan sponsors te vinden om Ootmarsum te laten genieten van eredivisievolleybal. Verder heb ik veel steun mogen ondervinden van Mark Vos, die de vereniging een warm hart toedraagt. Dat ervaarde ik ook toen ik mijn afscheid bekend maakte, want de vele steunbetuigingen en warme reacties zorgden dat het best lastig viel om afscheid te nemen. Ik maakte deel uit van een geweldig bestuur en ik ben erg blij voor de vereniging dat we in Matthijs Bult een opvolger voor mij vonden en dus hoefde ‘de bende van vijf’ er dit keer niet aan te pas te komen, “lacht de scheidende voorzitter. “De toezegging van Matthijs kwam een paar dagen voordat ik op de ALV officieel afscheid nam. Iedereen kan zich voorstellen hoe gelukkig ik ben toen hij vertelde om de vacature van voorzitter in te vullen.”

Van Kuilenburg raakt niet helemaal verloren voor de club, want in de komende tijd onderhoudt hij nog de contacten met de NeVoBo. Tevens zal hij iedere maand toch een paar dagen terugkeren in Ootmarsum en als de Corona het toelaat is hij zeker in de sporthal te vinden. De volleybalclub laat een warme plek bij hem achter. Andersom geldt dat zeker ook, want Lammerink Installatiegroep Set-Up ’65 heeft onder zijn voorzitterschap de dynamiek en het familiegevoel teruggevonden.